در حالات سید مرتضی نوشته اند که شاگردی داشت که از بغداد برای درس سید مرتضی به کاظمین می آمد ، روزی به سید گله کرد که به واسطه اینکه وسیله گذاشتن از آب دجله دیر می رسد،من به تمام درس شما نمی رسم، سید نوشته ای به او داد، فرمود : از فردا صبح به آب بزن و بیا ، فردا پا روی آب گذاشت و از روی آب گذشت متوجه شد،این کار عیسی بن مریم (ع) است خیلی مهم است،ببینم سید در این رقعه چه نوشته است.

رقعه را گشود دید نوشته است {بسم الله الرحمن الرحیم} با خود گفت،عجب این همان {بسم الله الرحمن الرحیم} خودمان است.

وقتی خواست از روی آب رد شود دید پایش فرو می رود،دانست که تاثیر آیات قرآن مشروط به این است که عظمت آن و گوینده اش را متوجه باشد.